Jack prolongeert wereldtitelOnderstaand artikel is verschenen in de Bridge Magazine IMP van oktober/november 2002.
Ik geloof ...... dat dit heel goed is O jé, wat doet ie nou? In één van de kamers van het grote Queen Elizabeth hotel in Montreal zitten vijf Nederlanders gebiologeerd naar een paar bridgende computers te kijken. Het Jackteam, bestaande uit Hans Kuijf, Martin Pattenier en ondergetekende, krijgt regelmatig bezoek van de in Montreal actieve Nederlandse internationals. Dit keer vormen Bauke Muller en Simon de Wijs de weliswaar kleine maar zeer meelevende supporterschare. Het vijftal verstijft van schrik als het programma Jack regelrecht in een vork speelt. Na een paar seconden die een eeuwigheid lijken te duren, spreekt Bauke aarzelend de verlossende woorden "Ik geloof ... dat dit heel goed is." Twee minuten later is Jack opnieuw wereldkampioen. Het zesde wereldkampioenschap computerbridge valt dit jaar tegelijkertijd met de Rosenblum en McDonnell Cup in Montreal. De Nederlandse titelverdediger Jack is uiteraard van de partij. De zeven deelnemende programma's beginnen met een roundrobin (20 spellen per match), waarna de bovenste vier zich plaatsen voor de halve finale. Jack wint de voorronde en heeft vervolgens ook weinig moeite met het Duitse Qplus. Tegenstander in de finale (64 boards) is het Franse WBridge5 dat tot dan toe ongeslagen is (18-12 winst op Jack in de voorronde en een gigantische overwinning op het Japanse MicroBridge in de halve finale). Het is duidelijk dat WBridge5 en Jack momenteel met kop en schouders uitsteken boven alle andere programma's en de finale belooft een spannende nekaannek race te worden. Het is moeilijk objectief te blijven, maar wanneer Jack halverwege met 26 IMPen achterstaat, hebben we toch het gevoel dat we erg veel pech hebben. Kijk bijvoorbeeld eens naar het volgende spel:
|
Met WBridge5 op de NZstoelen wordt het matige 4
bereikt.
Oost krijgt twee schoppenintroevers en we schrijven maar liefst +400.
Goede score denk je dan. In de andere kamer begin het bieden als volgt:
| West | Noord | Oost | Zuid |
| WBridge5 | Jack | WBridge5 | Jack |
| | 2![]() | pas | 2SA |
| pas | 3![]() | pas | 4![]() |
2
is een zwakke twee en 2SA een relay.
3
toont vervolgens een minimale hand met maximaal één tophonneur
in harten. Dat duidt op honneurkracht in de andere kleuren en
zuid gokt begrijpelijk op 4
.
Als je alleen de NZkaarten bekijkt, ziet dat er prima uit.
Er zijn weliswaar slechts zeven troeven, maar alle plaatjes zijn binnen en
met een 6ם fit word je zelden troefkort.
Wanneer de troeven bij OW een beetje schappelijk verdeeld zijn,
lijkt de manche af te hangen van de positie van
H.
Zit die kaart bij oost dan verwacht je tien slagen en heeft west
H,
dan haal je je schouders op en noteer je 𤩔.
Helaas zaten de troeven bij OW niet schappelijk verdeeld en
keek west tegen een zeskaart aan. Gecombineerd met drie heren achter de
sterke hand was dat genoeg voor een knallend strafdoublet.
Toen de rook opgetrokken was, had de leider slechts zeven slagen.
Ook al zeg je dan honderd keer dat 4
een prima manche is,
het kost gewoon negen IMPen.
Dat kon zo toch niet door blijven gaan? Martin en ik werden er moedeloos van, maar Hans bleef optimistisch: "Ik heb er al een paar dagen een goed gevoel over. We gaan winnen." Het geluk van WBridge5 begon inderdaad op te raken en met nog vijf spellen te gaan, kwam Jack eindelijk op voorsprong. Toen kwam het allesbeslissende laatste spel. De stand was 97-92. Zouden 5 IMPen genoeg zijn?
|
Het biedverloop in de open kamer:
| West | Noord | Oost | Zuid |
| WBridge5 | Jack | WBridge5 | Jack |
| pas | 1![]() | pas | 1![]() |
| pas | 3![]() | pas | 3![]() |
| pas | 4![]() | pas | pas |
| pas |
Enige uitleg bij het bieden:
1
is Walsh (kan een langere ruitenkleur bevatten) en
3
is een minisplinter (14-16 HP, schoppenfit en singleton of renonce in ruiten).
Na de minisplinter is het einde van het theorieboek bereikt.
Zuid begint vervolgens op de achtergrond honderden spellen te schudden die
voldoen aan de bieding tot op dat moment.
De vijftig best passende worden dan met open kaarten uitgespeeld en op basis
daarvan wordt de volgende actie bepaald.
Gezien de verspilde ruitenhonneurs wekt het geen verbazing dat zuid zelden een manche
zag zitten. Hij zwaaide dus ijlings af in 3
.
En nu komt één van de moeilijkste onderdelen van het computerbridge
namelijk het zoeken naar een motivatie achter de acties van de andere spelers.
Een menselijke noord begrijpt direct dat zuid 'verspilde ruitenpunten' heeft en
accepteert diens beslissing. De Jack op de noordstoel 'snapt' ook wel dat zuid minimaal is,
maar de link naar de ruitenplaatjes kan hij niet leggen.
Hij plaatst zuid gewoon met een hand die maximaal een punt of negen heeft,
maar in die groep zitten er nog steeds heel wat handen die 4
speelbaar maken (en dat zijn natuurlijk precies die handen,
waarbij de ruitenhonneurs verwisseld zijn met honneurs in één van
de andere kleuren). Dat achterhalen van de motivatie is overigens nog
veel belangrijker als het gaat om de acties van de tegenstanders in
het af en tegenspel. Voor volgend jaar zal daar zeker aan gesleuteld worden.
Hoe dan ook, op dit spel bood Jack te hoog en dankzij het goed raden van de
troefkleur bleef de schade beperkt tot één down.
Het biedverloop in de gesloten kamer:
| West | Noord | Oost | Zuid |
| Jack | WBridge5 | Jack | WBridge5 |
| pas | 1![]() | pas | 1![]() |
| pas | 2![]() | pas | pas |
| pas |
WBrdige kwam niet hoger dan 2
(1
was eveneens Walsh)
en nog voordat west uitgekomen was met
7
had ik de volgende scenario's berekend.
contract en 50 van
de 4
min 1 van Jack)
Omgerekend is dat 4IMPen en Jack wint op één IMP de wereldtitel.
Ik kan me niet herinneren eerder
meegemaakt te hebben dat niet alleen elke slag een verschil in IMPen betekent,
maar dat dat ook direct een andere uitslag van de wedstrijd tot gevolg heeft.
Je kon een speld horen vallen toen oost de eerste slag won met
B.
Onze verwachting was dat het resultaat afhankelijk zou zijn van de aanpak
van de troefkleur. Zou de leider spelen op Htweede ervoor en 10derde erachter of,
zoals het spel lag, op Hderde ervoor en 10dubbel erachter?
We zullen het nooit weten, want na
B speelde oost in
de tweede slag
10 in!
O jé, wat doet ie nou? Dat lost het troefprobleem op en
lijkt de baan vrij te maken voor plus één.
Tegenspel is niet het sterkste onderdeel van het computerbridge en zonder dat
iemand het hardop zei, wisten we maar al te goed dat een tweede overslag
zomaar geboren was. Op dat moment ging de hemel echter open en hoorde ik de
verlossende woorden van Bauke "Ik geloof ... dat dit heel goed is."
De leider speelde
B (die hield) en
vervolgde met
B voor
A.
Opnieuw speelde oost in de schoppenvork en noord won met
9.
Het volgende eindspel is inmiddels bereikt:
De leider kan nu zijn klavertje op een hoge harten opruimen,
maar als hij dan een harten in zijn hand troeft kan west de
voorgespeelde ruiten nemen en de derde troef inspelen.
Er zijn dan nog drie klaverenverliezers, want de zuidhand is
onbereikbaar en het contract gaat zelfs down.
In plaats van de laatste harten in te troeven moet zuid Tot voor kort hoorde ik alleen vrouwenstemmen in m'n dromen. De eerste paar nachten na het WK leken die echter verdrongen door een wat zwaardere en meer bedachtzame stem: "Ik geloof ... dat dit heel goed is." Wim Heemskerk
Uitslagen Round Robin
Eindstand Round Robin
GIB trekt zich na de voorronde terug, zodat Qplus zich voor de halve finale plaatst.
Halve finales
Finale
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||